Peygamber Efendimiz (SAV)

Kureyşliler daha sonra, Ebu Talib’ i tehdit etmek yerine onu aldatma yoluna gittiler. Bunun için de pek yakışıklı bir genç olan Ammer İbn-i Velid i alarak Ebu Talib’in yanına geldiler. O’nu kendisine oğul etmesini ve yerine Muhammed’i kendilerine teslim etmesini teklif ettiler. Bunun üzerine Ebu Talib: “Bu ne tuhaf ve ahmakane bir teklif. Ben başkasının oğlunu alıp onu yetiştireceğim de öz yeğenimi öldürmeniz için size vereceğim. Bu olur bir iş midir? diyerek onların tekliflerini reddetti. Kureyşliler yine büyük bir hayal kırıklığına uğrayıp geri döndüler.

Evet, Zebur, Tevrat ve İncil gibi semavî kitaplar büyük bir tahrifata uğramalarına rağmen, Hüseyin-i Cisrî o kitaplardan Hz. Muhammed’in (s.a.v) nübüvvetine işaret eden yüz on dört delil çıkarmış ve Risale-i Hamîdiye adlı meşhur eserinde yazmıştır. Bu eser Manastırlı Merhum İsmail Hakkı tarafından tercüme edilmiştir.

Bu perişan hali Prens Bismarck şöyle ifade eder:
“Muhtelif devirlerde, beşeriyeti idare etmek için taraf-ı lahutîden geldiği iddia olunan bütün münzel semavî kitabları tam ve etrafıyla tedkik ettimse de, tahrif olundukları (İncil ve Tevrat) için hiçbirisinde aradığım hikmet ve tam isabeti göremedim. Bu kanunlar değil bir cem’iyetin, bir hane halkının saadetini bile temin edecek mahiyetten pek uzaktır.”

Bir hadis-i şerifte şöyle buyrulmaktadır:
“Allah’ın ilk yarattığı mahluk benim nurumdur.”
O’nun nurundan da kalem, cennet, arş, kürsi, levh-i mahfuz, cinler, melekler ve hasılı bütün mahlûkat yaratıldı.

Peygamber Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmaktadır:
“Daha Âdem henüz toprakta iken, ben Hatem’ül Enbiya idim.”

“Ey Habibim! Sen olmasaydın âlemleri yaratmazdım”

hiç duymamış olanlar. Bunlar ehl-i necattır ve cennete gireceklerdir.
2- Hz. Peygamber’in ismini, güzel vasıflarını ve gösterdiği mucizeleri duym

CENAB-I HAK, bir Hadis-i Kudsîde “Ben gizli bir hazine idim bilinmek istedim” buyurmaktadır.

Hz. Peygamber’ ‘İsmi Muhammed olan ve peygamberlik iddiasında bulunmuş biri’ şeklinde tanımışlardır. Tıpkı bizim çocuklarımızın adı ‘Müseylemetül Kezzap’ olan yalancı birinin peygamberlik iddia ettiğini duymaları gibi... Kanaatime göre bunların durumu birinci grupta olanların durumu gibidir. Çünkü bunlar Hz. Peygamber’in ismini, haiz bulunduğu vasıfların zıdlarıyla birlikte duymuşlardır. Bu ise hakikati araştırmak için insanı düşünmeye ve araştırmaya sevk etmez.” [10]

]- Zariat Suresi, 56
[9]- İsra Suresi 17/15