Sahhar’ın Hadice bintu Huveylid adlı romanının bu çevirisine Arif Nihat Asya’nın ünlü Naat’ının bir mısraına dayanarak Hatice’nin Goncası adını verdik. Söz konusu Naat;
“Seccaden kumlardı…
Devirlerden, diyarlardan
Gelip göklerde buluşan
Ezanların vardı!” diye başlar;
“Günler, ne günlerdi, yâ Muhammed,
Çağlar ne çağlardı:
Daha dünyaya gelmeden
Mü’minlerin vardı…
Ve bir gün, ki gaflet
Çöller kadardı,
Halîme’nin kucağında
Abdullah’ın yetimi
Âmine’nin emaneti ağlardı.
Hatice’nin goncası,
Aişe’nin gülüydün.
Ümmetinin gözbebeği
Göklerin resûlüydün…
Elçi geldin, elçiler gönderdin…
Ruhunu Allah’a,
Elini ümmetine verdin.” diye devam eder.
Yazar Sahhar bu romanında, Hz. Hatice’nin Hz. Muhammed (s.a.v) ile evliliğini ve sonrasını konu edinmektedir.
