Асау тұлпар

АСАУ ТҰЛПАР
(1922)
ДАЛАДА
(Арнау)
Жүген-құрық тимеген,
Жасынан ноқта кимеген
Алты жасар асауды
Ұстап міндім далада.
Ақырды асау —
Жаңғырды дала.
Тулады, орғыды асау —
Дүбірлеп күңіренді дала,
Қиырсыз дала...
Орғыды асау айнала —
Дүбірледі айдала.
Алысып асау осқырды —
Жал-құйрығы желмен ысқырды,
Жүйткіп, зымырап құлашын
керді асау.
Танаулары шелектей,
Ырсылдап демі көріктей,
Көздері оттай, еріктей,
Өрге қарай орғыса
Өр не қылмақ асауға?!
Желге қарай орғыса,
Жел не қылмақ асауға?
Орғытып, ұшыртып жүріп
Көкіректі кернеп,
Кең даланы күңірентіп
Қатты айқайлап ән салдым.
Әнім кетті дыңылдап,
Жаңғыртып кең даланы.
Салдым күшті дауыспен ән!