Драматычная паэма Янкі Купалы, завершаная 8 жніўня 1910 году ў Санкт-Пецярбургу. Упершыню надрукаваная ў літаратурным альманаху «Маладая Беларусь» (сэрыя 1, сшытак 1) у 1912 годзе. Мае аўтарскае прысьвячэньне: «Памяці свайго бацькі і брата». Чарнавы аўтограф паэмы захоўваецца ў Літаратурным музэі Янкі Купалы. Паэма стала новым па жанры творам у беларускай літаратуры, якая дагэтуль разьвівалася пераважна ў рэчышчы канкрэтнага, рэальна-прадметнага адлюстраваньня жыцьця. Паэма адметная сваім маштабным рамантычным мысьленьнем, умоўна—фантастычнымі вобразамі.