Sergüzeşt

Yatağına girdiği zaman yirmi üç senelik müddet-i hayatında ilk defa olarak sevda yolunda o azim ve metaneti ve belki merhametsizliği gösteren gözlerinden kendisini zapt edemez bir surette yaşlar dökülmeye başladı.

Ağlamak uğradığımız felaketlere karşı vicdanımızda kalan bakiye-i kuvvetin bir feryadıdır. Ağlayamadığımız zamanlar bizde o iktidarın da mahvolduğu vakitlerdir ki, onun yerine kaim olan bir sükûnet-i müessire en şiddetli girye-i elemden dil-sûzdur.

Ağlamak uğradığımız felaketlere karşı vicdanımızda kalan bakiye-i kuvvetin bir feryadıdır.