De grond onder het Hogeland van Groningen beeft. Grootvader Zwier, zijn dochter Trijn en kleindochter Femke proberen hun boerderij draaiende te houden, hoewel de keuken onbewoonbaar is verklaard en er in de stallen steeds meer scheuren verschijnen. Femke, goed met dieren maar niet met mensen, wil het familiebedrijf overnemen, maar wel op haar eigen voorwaarden. Haar moeder denkt daar anders over en de spanningen nemen toe. Steeds vaker ontvlucht Femke naar het rietland. Kuifeenden en baardmannetjes bekritiseren haar niet.
Dan duikt er een jonge boerin op en is er sprake van een ontluikende liefde. Een buurman wordt dakloos als zijn boerderij gesloopt moet worden. Onbewoonbaar, door aardbevingsschade. Er ontstaat een ludiek protest in de dorpsgemeenschap. En als dat niet helpt zijn er mensen die vinden dat er tot hardere actie moet worden overgegaan.
Voor Schokland verhuisde Saskia Goldschmidt naar het door aardbevingen getroffen Groningse platteland. Ze woont er inmiddels twee jaar, sprak vele bewoners en werkte mee in de stallen van een melkveehouderij. In Schokland onderzoekt ze wie je bent als je identiteit intens verstrengeld is met je geboortegrond. En hoe je overeind blijft staan als de wereld langzaam instort.
met kleine teugjes moed