Sahaf Mendel – Bir Kadının Yirmi Dört Saati
- O knjizi
- Dojmovi2
- Citati17
- Čitatelja188
- Na policama za knjige
Ova knjiga je trenutno nedostupna
155 tiskanih stranica
- Godina izdanja
- 2012
- Prevoditelj
- Hamdi Varoğlu
Dojmovi
- muratcinarsoyje podijelio/la dojamprije 6 godina
👍Vrijedna čitanja🔮Složena💡PoučnaBüyük bir ustanın kahramana değil tutkunun şahidine tutkunun gücünü anlattırması tutkunun kendisinin anlatılmasının aslında ne kadar zor olduğunun birinci elden kanıtı olduğunu düşünmemek elde değil.
- ytrnuranje podijelio/la dojamprije 5 godina
👍Vrijedna čitanja💧Romantično
Citati
- Ирина Осипенкоje citiralaprije 3 godine
Hiçbir iç açıcı zamanı olmayan bu sıkıntılı başıboşluk aylarının nasıl geçtiğini bugün anlatmaya bence olanak yoktur; yalnız, içimde, ölüm arzusunun sürekli dolaştığını biliyorum; fakat içim sızlayarak özlediğim bu sonu hızlandırmaya gücüm yetmiyordu. - muratcinarsoyje citiraoprije 6 godinaVe gösterişli havalarla; ruh, fikir, his, acı dediğimiz şeylerin, ne kadar zayıf, alçak ve korkak bir şey olduğunu, tekrar, korku duyarak hissediyorum; çünkü bütün bunlar, en taşkın hale geldikleri zaman bile, acı çeken bedeni, işkence içindeki teni tamamen parçalamaya yeterli olamıyorlar; çünkü öleceğimiz ve yıldırım çarpmış bir ağaç gibi devrileceğimiz yerde, her şeye karşın kan, dolaşımını sürdürüyor ve böyle anlardan sonra gene yaşamda kalıyoruz.
- muratcinarsoyje citiraoprije 6 godinaO genç adam o zaman beni yakalasaydı, peşinden gelmemi isteseydi, dünyanın öbür ucuna kadar giderdim; kendi ismimi de, çocuklarımın ismini de kirletirdim... Ötekinin berikinin öğütlerine ve vicdanımın mantığına karşı boş vermiş, tıpkı, şu Madam Henriette’in, bir gün evveline gelinceye kadar tanımadığı o genç Fransız’la kaçması gibi, ben de onunla kaçardım... Ne gittiğim yeri ne de ne kadar zaman için gittiğimi sorardım; arkama, geçmişteki yaşamıma bir tek defa bile bakmazdım... Paramı, ismimi, servetimi, onurumu bu adama feda ederdim. Dilencilik bile ederdim ve belki de, yeryüzünde, onun bana yaptıramayacağı bayağılık kalmazdı. İnsanların, kendi aralarında, namus ve utanma dedikleri her şeyi unuturdum; bana doğru ilerlemiş olsaydı, bir tek söz söylemiş veya bir tek adım atmış olsaydı, beni kendine çekmeye girişseydi, o anda mahvolmuş ve ona sonsuza dek bağlanmış bulunacaktım.
fb2epub
Povucite i ispustite datoteke
(ne više od 5 odjednom)